Wednesday, August 18, 2010

სინათლე, ბგერა, მუსიკა


იცი რა მინდა? ჩემი ბლოგის (ფაქტიურად) პირველი პოსტი ჩემთვის ერთ-ერთ საყვარელ ჯგუფს დავუთმო. ნუ რა თქმა უნდა, ისევ და ისევ ჩემი ხასიათიდან გამომდინარე, მუსიკალური გემოვნება ტალღებზე დამიხტის. ვერ გაარკვევს ადამიანი რას ვუსმენ. ალბათ, უფრო indie - ს, მაგრამ სიამაყით შემიძლია განვაცხადო, რომ ვუსმენ მხოლოდ ხარისხიან მუსიკას. ამას იმედია, ვერავინ უარყოფს.
ჩვეულებრივ, არასოდეს ვინტერესდები შემსრულებლებისა და ბენდების "პირადულობით". ერთად ერთი ის ვიცი, საიდან მოდიან და საით მიექანებიან :D
THE KNIFE - შვედური ჯგუფია, რომელიც 1999 ში ჩამოყალიბდა და დიდი ხნის მანძილზე "იმალებოდნენ". ანუ ლაივებზე მათ სახეს მსმენელი ძირითადად ვერ ხედავდა.
THE KNIFE - ჩემთვის ესაა ჯგუფი, რომელმაც გაიგო/შეიცნო მუსიკა, ბგერა და სინათლე. გააერთიანა ეს ყველაფერი და ჰარმონიულად შეაწყო ერთმანეთთან. მათი live-ები ნამდვილ თეატრალური წარმოდგენებს მაგონებს. Iwish i were there :( მოკლედ, იდეალურია მათთვის, ვისაც მუსიკა და ბგერა ესმის. არაფერს ვამბობ ვოკალისტზე. ვერ ვამბობ. ვინც წამიკითხავს, შეაფასოს თვითონ : ) ">



">

წითელ-ყვითელი ბლოგის ავტორის პირველი ბოდვა ))


მერე რა, რომ პირველი "ფაბლიქ" პოსტია და ბევრს ვფიქრობ რა დავწერო. წესით ბევრი რამ უნდა ჩავატიო, ალბათ.
უკვე აღარც მახსოვს, მერამდენე წელია blogspot-ზე ბლოგი მაქვს შექმნილი. რა გითხრათ? პროფილის გაკეთებას თავი ვერ მოვაბითქო რომ ვთქვა, მოვიტყუები. უბრალოდ, ეს ჩემთვის ყოველთვის ძალიან პირადული გვერდი იყო.
პირადული და ჩემებური.
არც ის მასოვს რამდენჯერ დავწერე და წავშალე უამრავი სახის პოსტი. გაგებაში არ ვარ, რამდენჯერ დამავიწყდა, რომ თვითმარქვია ბლოგერი ვიყავი და "რამე" უნდა დამეფოსტა. ეს ყველაფერი იქიდან გამომდინარე, რომ დაწყებული საქმე იშვიათად თუ მიმყავს ბოლომდე და რაც მთავარია, ყველაფერი ელვის სისწრაფით მბეზრდება. ნუ ხო... ყველაფერი რამოდენიმე რამის გარდა:
ყავის,
საყვარელი ფილმის,
საყვარელი წიგნის,
საკუთარი ოთახის დააა... და მერე იყოს. შემდეგ ფოსტებში.
ჩემი "ფეიჯი" ამელით დავიწყე და ვიცი, ამითვე დავასრულებ იმიტომ, რომ მის იქით ფაქტიურად, გზა არ მაქვს. ცხოვრებაში ყოველ ნაბიჯზე თვალწინ მეჩხირება და მაბედნიერებსსავით. იმედია, მეც ჩემს ცხოვრებისეულ გაურკვევლობებსა და აგონიებს ჰეფი ენდით დავასრულებ.

P.S. მერე რა, რომ ერთად ერთი "ბლოგერი" ვარ ნაცნობებს შორის და არც საკმარისი გამოცდილება მაქვს, ალბათ . :)